ดอลลาร์แคนาดา

ดอลลาร์แคนาดา ดอลลาร์แคนาดา (CAD) เป็นสกุลเงินอย่างเป็นทางการของประเทศแคนาดา สัญลักษณ์ที่ใช้สำหรับดอลลาร์แคนาดาเป็น $ หรือ C $ จะแตกต่างจากสกุลเงินดอลล่าอื่น ๆ ดอลลาร์แคนาดาแบ่งออกเป็น 100 cents แคนาดาเป็นประเทศอันดับที่ 9 เศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในโลก เศรษฐกิจของประเทศแคนาดาเป็นผู้มั่งคั่งและมั่นคง อัตราการว่างงานในประเทศแคนาดาอยู่ที่ประมาณ 7.2% อุตสาหกรรมหลักเป็นสารเคมี, ไม้, ผลิตภัณฑ์กระดาษผลิตภัณฑ์อาหารแร่ธาตุและอุปกรณ์การขนส่ง สินค้าส่งออกที่มีเครื่องบิน, การสื่อสารโทรคมนาคม, ไม้, น้ำมัน, น้ำมันดิบ, อิเล็กทรอนิกส์, พลาสติกและเครื่องจักร สินค้านำเข้าที่มียานยนต์เครื่องจักรอุปกรณ์สินค้าคงทน, ไฟฟ้า, สารเคมีและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ 71% ของจีดีพีคิดโดยอุตสาหกรรมการบริการ จังหวัดของประเทศแคนาดานำแคนาดาปอนด์ใน 1841 1851 ในแคนาดาผ่านกฎหมายและปอนด์สเตอร์ลิงได้รับการแนะนำ ใน 1853, มาตรฐานทองคำเป็นที่รู้จักในประเทศแคนาดา เหรียญสิบได้รับการแนะนำในประเทศแคนาดาในปี 1858 ทองอัตรามาตรฐานที่ได้รับการแก้ไขจน 1990 ใน 1867, แคนาดา, โนวาสโกและนิวบรันยูและกลายเป็นผู้ปกครองของประเทศแคนาดา สามสกุลเงินของพวกเขายังเป็นปึกแผ่น ในปี 1871, ปรินซ์เอ็ดเวิร์ดไอแลนด์เข้าร่วมในการปกครองของประเทศแคนาดา ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งมาตรฐานทองคำถูกทิ้งร้างชั่วคราวและถูกกลืนหายไปในปี 1933 อัตราแลกเปลี่ยนดอลลาร์แคนาดาถูกจับจ้องไปที่เงินดอลลาร์สหรัฐที่ 1.1 CAD = 1 เหรียญสหรัฐในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ในปี 1949 การใช้งานของปอนด์อังกฤษถูกยกเลิกและดอลลาร์ยังคงตรึงเหรียญสหรัฐที่ 1.1 CAD = 1 เหรียญสหรัฐ ในปี 1950 แคนาดาตัดสินใจที่จะมีสกุลเงินที่ลอย; อย่างไรก็ตามในปี 1962 กลายเป็นสกุลเงินที่มีอัตราแลกเปลี่ยนคงที่อีกครั้งที่ 0.925 เหรียญสหรัฐ = 1 ดอลลาร์แคนาดา ตรึงที่ได้รับการเก็บรักษาไว้จนถึง 1970 หลังจากที่ปี 1970 ค่าเงินดอลลาร์แคนาดากลายเป็นสกุลเงินที่ลอยอยู่